یورونیوز : هجده روز از دستگیری میرحسین موسوی و مهدی کروبی در ایران می گذرد. یکی از انها 8 سال نخست وزیر ایران بوده و دیگری 7 سال رییس مجلس. این بازداشتها واکنشهای بسیاری را در جامعه بین المللی و همچنین تظاهرات خیابانی را در ایران برانگیخته است.
در این ارتباط با آقای اردشیر امیر ارجمند مشاور ارشد میر حسین موسوی گفتگویی داریم.
تازه ترین خبرهایی که از آقای میرحسین موسوی و همسرشان دارید برای ما بفرمایید.
سلام علیکم. در واقع هیچ خبری از آنها وجود ندارد. آنها ناپدید شده اند. زیرا مقامات ایرانی مسئوولیت پاسخگویی را بر عهده نمی گیرند و فرزندان آنها هم نتوانسته اند با آنها هیچ ملاقاتی داشته باشند.
این در حالی است که آقای صالحی وزیر امور خارجه ایران در گفتگویی با یورونیوز اعلام کرد که آقای موسوی آزاد هستند. آقای محسنی اژه ای، دادستان کل کشور هم دستگیری آقایان موسوی و کروبی را کذب محض دانسته اند. شما این تناقضها و تضادها را چگونه می بینید؟
به نظر من می رسد که مواضع اتخاذ شده کاملا متناقض است و هیچ یک از مقامات رسمی کشور و در وهله اول مقامات قضایی کشور جرات به عهده گرفتن مسئولیت کاری را که صورت گرفته نداشته اند. و اگر که این آقایان آزاد هستند، خانواده آنها باید بتوانند به راحتی با آنها در تماس باشند. چگونه است که بیش از هجده روز است که [خانواده آنها] نمی توانند با آنها تماس بگیرند. دفعه اول نیست که آنها دروغ می گویند.
اما پیشتر هم آقایان موسوی و کروبی در چند ماه گذشته به نوعی در حصر خانگی بوده اند؟
به نظر می رسد که با تظاهراتی که انجام شد، اقتدارگرایان فهمیدند که جنبش کاملا زنده و پویا است و لرزه بر اندامشان افتاد و فکر کردند اگر که محدودیتهای بیشتری را برای رهبران جنبش ایجاد کنند و آنها را زندان کنند، امید مردم قطع خواهد شد. اما دیدیم که این طور نبود و در روز اول اسفند هم مردم به میدان آمدند.دولت ایران می گوید تعداد مخالفان خیابانی در ایران ناچیز است و قابل مقایسه با معترضان در مصر و تونس نیست. با توجه به این مساله آیا شانسی برای تحولات اساسی در ایران قائل هستید.
به نظر می رسد که مقامات دولتی هرگز درباره تعداد تظاهرکنندگان راست نگفته اند. در تظاهراتی که بعد از 25 خرداد صورت گرفت بیش از 3 میلیون فرد در این تظاهرات شرکت کردند، اما آنها گفتند که بیش از 10 هزار نفر نبودند و الان هم همان دروغها را تکرار می کنند. و آنچه که باید توجه داشته باشیم این است که عزم ملت ما کاملا راسخ و قوی است و در شرایطی که حکومت سعی می کند تمام راه های تجمع را ببندد، مردم ما علی رغم هزینه بالایی که باید بپردازند حاضر شدند و حضور خودشان را نشان دادند و نه تنها در تهران بلکه در شهرستانهای مختلف این اتفاق افتاد. مردم آذربایجان در روز اول اسفند در کنار مردم دیگر ایران بودند. مردم شیراز، مشهد و غیره. و این نشانه توسعه جنبش و فراگیر شدن آن است.
به عنوان آخرین سوال، فوری ترین خواست شما به عنوان یکی از نمایندگان جنبش اعتراضی ایران چیست؟
فوری ترین خواست ما آزادی رهبران جنبش است. و ما به دنبال آن آزادی زندانیان سیاسی و آزادی مطبوعات و به دنبال آن برگزاری یک انتخابات آزاد، غیرگزینشی و سالم است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر